Miłość to coś, z czym się rodzimy, choć często tego nie nazywamy. To energia, która w nas pulsuje, przynosząc ciepło, radość i spełnienie. Aby móc nazwać miłość, potrzebujemy opiekunów, którzy nadają słowa, które używamy do jej opisywania oraz pomagają dostrzegać miłość w innych. Niestety, niektórzy z nich, świadomie lub nieświadomie, nie wykonują tej roli dobrze. Dlatego to my sami musimy nadać nowe znaczenie miłości, szczególnie gdy znajdujemy się w miejscu, gdzie chwilowo brakuje szczęścia.
Brak miłości własnej to kluczowy aspekt zdrowienia z większości trudności życiowych. Sesje Hipnoterapii RTT® nie raz pokazały jak potężne staje się odkrycie braku miłości w życiu dziecka, nastolatka/i czy nawet dorosłego człowieka. Gdy brakuje miłości własnej mogą pojawić się następujące problemy:
Toksyczne związki, w których jedna lub dwie osoby nie rozwijają się, kłócą się, nie dbają o siebie, pozwalają również na złe traktowanie.
Niskie poczucie własnej wartości: wewnętrzna samoocena w postaci wewnętrznego krytyka, brak realizacji marzeń, celów, brak podążania za pragnieniami serca.
Prokrastynacja i lęk: Lęk przed porażką, a nawet lęk przed rozwojem osobistym z wielu powodów skutkuje odkładaniem wielu zadań i decyzji, braniem odpowiedzialności za wszystkie działania i decyzje oraz nakładanie na siebie zbyt wielu zadań naraz.
Jak pracować nad miłością własną?
W wielu artykułach w internecie można znaleźć porady dotyczące budowania zdrowego poczucia własnej wartości, które mają na celu pomóc Ci odkryć miłość własną. Wskazówki te obejmują: uważność, dbanie o siebie, otaczanie się wspierającymi ludźmi i inwestowanie w rozwój osobisty. Prawda jest jednak taka, że mając schowaną miłość własną ciężko pracować nad uważnością. Nawet oddychanie staje się trudne, gdy czujesz nieustanną ciężkość w klatce piersiowej. Nie znajdziemy również nagle wspierających nas ludzi, ponieważ z jakiegoś jednak powodu znaleźliśmy się w tym miejscu, wśród tych osób lub samotnie w domu. Co zatem można zrobić?
Krok 1. Nazwij miłość!
Weź kartkę i długopis, a następnie pisz, czym dla Ciebie jest miłość. Nie zastanawiaj się nad gramatyką – pisz co przychodzi Ci na myśl. To ćwiczenie, znane jako pisanie proprioceptywne, ma na celu oczyszczenie Twoich neuroplastycznych ścieżek z negatywnych myśli, aby ukazała się jasna definicja miłości. Szybko zauważysz, że opis Twojej miłości może stać się negatywny lub zaczniesz pisać pod wpływem lęku. O to właśnie chodzi – to jest język Twojej miłości. Jeśli jest pozytywny i wolny od lęku, to wspaniała wiadomość! Pisz dalej, budując swoją miłość, i nie przestawaj, jeśli chcesz się rozwijać. Jeśli jednak język okazje się negatywny, czeka Cię praca do zrobienia – przejdź do kroku drugiego.
Krok 2. Wylistuj aspekty miłości!
Stwórz listę, która podkreśli najpiękniejsze aspekty bycia z dzieckiem. Jeśli nie masz dziecka, napisz, jakim rodzicem chciałbyś być. Może być trudno to zrobić, a lista może być krótka, co może wywołać emocje – to blokada umysłu. Nie martw się, to, co teraz robisz, jest częścią Twojej własnej miłości. Jeśli nie doświadczyłeś wewnętrznej miłości w wystarczającym stopniu, możesz nauczyć się jej samodzielnie, co jest pierwszym krokiem w tym kierunku.
Możesz skorzystać z poniższej listy, aby zobaczyć, w jakich aspektach możesz budować w sobie więcej miłości:
- Uważność na dziecko: rozmowa poprzez patrzenie mu w oczy, poświęcanie mu uwagi i czasu w większości czynności.
- Opiekuńczość: ciepło, przytulanie, uśmiech, bliskość.
- Bezpieczeństwo: w każdej sytuacji, gdy dziecko płacze, wstydzi się, jest wśród obcych ludzi lub w obcym miejscu.
- Emocje: pozwalanie na emocje, reagowanie na radosne chwile, zauważanie trudnych emocji, uczenie, jak je przeżywać.
- Obecność: jeśli rodzic jest obecny, dziecko czuje się bezpiecznie. Bezpieczeństwo daje dziecku siłę, by stawiać kroki do przodu.
- Zadowolenie: duma z bycia tu i teraz oraz wspólnego działania.
- Uśmiech: sposób na zapominanie o trudnych chwilach i wyrażanie obecności.
- Obowiązki: „Niech wszystkie Twoje rzeczy mają swoje miejsce, niech wszystkie Twoje sprawy mają swój czas” – Benjamin Franklin.
- Bliskość: przytulanie, kołysanie, dotykanie, ściskanie, ugniatanie to sposoby na ukojenie układu nerwowego.
- Motywacja: żyć pełnią swojego życia, aby dziecko nauczyło się, jak czerpać z życia to, co najlepsze.
- Wdzięczność: za to, co mam, a nie za to, do czego dążę.
Podsumowanie
Gdy przestajemy używać języka naszej miłości, oddzielamy się od uczucia miłości. Brak miłości sprawia, że trudno nam ją wyrażać, mówić o niej, a ostatecznie dzielić się z nią z innymi. To pętla, z której jednak można wyjść.
Zacznij nazywać swoją miłość i poczuj ją w sobie. To pierwszy i najważniejszy krok. Decyzja o nazwaniu miłości w sposób, który jest dla Ciebie istotny, sprawi, że wokół Ciebie będzie jej coraz więcej. Pamiętaj, że odkrycie i nazwanie swojej miłości to dopiero początek. Jeśli chcesz pogłębić tę podróż i dowiedzieć się, jak w pełni wyrażać siebie, zapraszam Cię do umówienia się na sesję indywidualną. Razem odkryjemy, co stoi na drodze do Twojego szczęścia i spełnienia. Daj sobie szansę na zmianę – zasługujesz na to, aby żyć w pełni miłości i radości. Skontaktuj się ze mną już dziś, aby rozpocząć tę niezwykłą podróż ku lepszemu życiu! Rezerwuj